Sukcesy jakie zaczęły osiągać zakłady przemysłowe w związku z wykorzystaniem nowych metod produkcji nie pozostały bez wpływu na strukturę rynku. Ludzie zarabiali coraz więcej i mieli większe potrzeby, co idealnie zbiegło się w czasie z większymi możliwościami manufaktur w zakresie ich zaspokajania.

Po raz pierwszy zaczęto poważnie traktować zagadnienia wydajności i optymalizować pracę przedsiębiorstwa pod kątem tego, aby mogło wytworzyć jak najwięcej w możliwie krótkim czasie. To nowe podejście do kwestii produkcji nie zawsze było pozytywnie odbierane przez zatrudnionych.

Osoby zarządzające fabrykami zaczęły stosować rozwiązania motywujące, które uzależniały poziom wynagrodzenia od tego, czy dzienna, tygodniowa lub miesięczna wydajność zakładu jest zgodna z wyznaczonym celem. Ewentualne odstępstwa na minus bywały powodem obniżenia pensji, co musiało wywołać i wywoływało negatywne reakcje.

Początkowo brakowało rozwiązań prawnych, które chroniłyby pracowników przed takimi praktykami. Dopiero z czasem industrializacja niejako wymusiła stworzenie odpowiednich regulacji w tej materii.